მოქალაქე, რომელიც წლებია მიწის დაკანონებას ითხოვს. რატომ გახდა ანდერძით დატოვებული ტერიტორია დავის საგანი? რა აჭიანურებს რეგისტრირების პროცესს და რატომ მიიჩნევს ბათუმის მერია დიასამიძეების პრეტენზიებს უსაფუძვლოდ?
ტარიელ დიასამიძე ახლა გვიყვება, თუ როგორ დაიწვა სახლი, სადაც სამი ძმა ცხოვრობდა. 2004 წელს მეხანძრე მაშველებმა საცხოვრებლის გადარჩენა ვერ შეძლეს. დაზარალებულებზე სახელმწიფოს უზრუნია, როგორც ოჯახის წევრები გვიყვებიან თავს ახლობლებს, მეზობლებსა და მიტოვებულ შენობებს აფარებდნენ. დიასამიძეების იმ მიწის დაკანონებას ითხოვენ, რომელიც მათივე მტკიცებით, მათ ეკუთვნით.
ანდერძის თანახმად, მამამ ტარიელ დიასამიძეს და მის 4 ძმას, გაგარინის ქუჩაზე 800 კვადრატული მეტრი ფართობი დაუტოვა. აქედან 657 კვადრატული მეტრი იმ ორ ძმას ჰქონდა დაკანონებული, რომლებიც იმ სახლში არ ცხოვრობდნენ. ტარიელი ახლა დარჩენილი ტერიტორიის ათვისებას ითხოვს. ირწმუნება, რომ ტერიტორია მაშინ ჰქონდა დაკანონებული, როცა დასახლება ხელვაჩაური მუნიციპალიტეტის ტერიტორიულ ფარგლებში იყო მოქცეული.
დიასამიძეებმა ახლობლების დახმარებით 2009 წელს უფუნქციო ვაგონის შეძენა მოახერხეს. იმის გამო, რომ მიწა დაუკანონებელია მოსალოდნელ საფრთხეზე საუბრობენ. შიშობენ, რომ ტერიტორიიდან მალე გაასახლებენ.
იმის გამო, რომ ტარიელ დიასამიძე რეგისტრირებული არსად არ არის, პირადობის განახლების მიზნით, 6 თვეში ერთხელ ხელის მოსაწერადაც იუსტიციის სახლში უწევს მისვლა.
დიასამიძეების მოთხოვნა უსაფუძვლოდ მიაჩნიათ, ბათუმის მერიის საკუთრების უფლების აღიარების კომისიაში. აქ განმარტავენ, რომ 143 კვადრატული მეტრი, რომლის ათვისებასაც ოჯახი ითხოვს, იმ ტერიტორიიდანაა მოშრებულია, რომელიც მათ მამამ უანდერძა.
დიასამიძეების 3 წევრიანი ოჯახის შემოსავალი მხოლოდ სოციალური დახმარებიდან აღებული 120 ლარია.
27
s
s
s