რატომ უჭირთ ყოფილ პატიმრებს სამუშაოს პოვნა? რატომ ვერ საქმდებიან კანონთან კონფლიქტში მყოფი პირები - რა არის ამის მიზეზი? არასაკმარისი ადგილები თუ დამსაქმებელთა დისკრიმინაციული დამოკიდებულება? თინათინ ჭკუასელი გიამბობთ
40 წლის ზვიად მგელაძე ყოფილი პატიმარია. 7 წლიანი სასჯელის მოხდის შემდეგ მან ერთ - ერთ უწყებაში სამსახურის დაწყება გადაწყვიტა, თუმცა უშედეგოდ. მიიჩნევს, რომ მიზეზი მისი ნასამართლეობა იყო. მოგვიანებით კი მეგობრების დახმარებით ავტომობილების საკუთარი სახელოსნო გახსნა.
ყოფილი პატიმრები და პრობაციონერები მიიჩნევენ, რომ დამსაქმებელთა მხრიდან დისკრიმინაციული დამოკიდებულება, სამუშაო ადგილების სიმცირე და განათლების დაბალი მაჩვენებელი კვლავ პრობელმად რჩება. კანონთან კონფლიქტში მყოფი პირებისადმი შრომითი ინტეგრაციის კუთხით რომ პრობლემებია, ეს მესამე სექტორში კარგად იციან. ,,დემოკრატიის ინსტიტუტში“ , მიაჩნიათ, რომ სახელმწიფოს მხრიდან ამ კუთხით უფრo მეტი კომპლექსური სამუშაოების გატარებაა საჭირო.
ყოფილი პატიმრების უმეტესობას საშუალო განათლება აქვს მიღებული. დიდ ნაწილს ხანმოკლე პროფესიული კურსების გავლა სურს თუმცა როგორც ამბობენ, მსგავსი სწავლების შესახებ ინფორმაცია არ აქვთ. მსჯავრდებულებმა მოსაზრებები არასამთავრობო ორგანიზაცია „სიდას“ მიერ წამროებულ კვლევაში დააფიქსირეს.
პროგრამებში ფსიქოლოგების ჩართულობის აუცილებლობაზე ამახვილებენ ყურადღებას აჭარის დასაქმების სააგენტოში. აქვე აღნიშნავენ, რომ ნაკლები დაინტერესება, ხშირად თავად ბენეფიციარების მხრიდანაა.
არის თუ არა ხარვეზები საქართველოს განათლების სამინისტროს იმ პროგრამებში, რომელიც ყოფილი პატიმრების პროფესიულ განათლებას გულისმობს, უწყებაში კომენტარის გაკეთება ვერ მოხერხდა. პრესსამსახურის განცხადებით, პასუხისმგებელი პირები სამუშაო ვიზიტით საქართველოში არ იმყოფებიან. აღსანიშნავია ისიც, რომ 2019 წლის ერთიან ეროვნულ გამოცდებზე 17 პატიმარი დარეგისტრირდა, პროფესიული განათლების პროგრამაში კი ისინი ჯერჯერობით ჩართულნი არ არიან.
13
s
s
s