სოფელ ერგეში მცხოვრებლები დახმარებას ითხოვენ. 4 წევრიანი ოჯახი ცხოვრობს სახლში, რომელიც შესაძლოა ნებისმიერ წუთს ჩამოიშალოს. ქოქოლაძეების გასაჭირს ემატება ისიც, რომ პანდემიის გამო, დიასახლისმა სამსახური დაკარგა. ახლა ახლობლების დახმარების იმედაა, რადგან ხელვაჩაურის მერია დახმარებას ვერ სთავაზობს.
შორენა ქოქოლაძე 2 შვილის დედაა. საცხოვრებელს, რომელშიც ცხოვრობენ, სახლს მხოლოდ პირობითად თუ უწოდებ. იგი იმდენად ავარიულია, რომ თითოეული წევრის სიცოცხლისთვის საფრთხეს წარმოადგენს. სახლს არც ჭერი აქვს და ფაქტიურად არც მრთელი ფანჯარა, შესაბამისად, უამინდობა ისევე იგრძნობა, როგორც გარეთ. იატაკიდან კი მიწა მოჩანს, რომელზეც სახლი დგას. შენობა ნებისმიერ დროს შეიძლება დაინგრეს. შიშით ქოქოლაძეები ღამეს ამ ერთადერთ საკუთრებაში წლებია ათევენ.
ვიდრე კორონავირუსის პანდემია დაიწყებოდა, შორენა თურქეთში, ერთ-ერთ რესტორანში მიმტანის პოზიციაზე მუშაობდა და ყოველდღიური საკვებისთვის ფულს ასე შოულობდა. საზღვრის ჩაკეტვის შემდეგ ეს საშუალებაც დაკარგა. ახლა სახლში ზის და შვილების გამოკვებას მეზობლებისა და ნათესავების დახმარებით ახერხებს. ახალ ქოქოლაძეების შემოსავალი 300 ლარიანი სოციალური დახმარებაა.
ოჯახი დახმარებისთვის ხელვაჩაურის მერიას ხშირად მიმართავს. სთხოვს, სახლის გამაგრებასა და რეაბილიტაციაში დაეხმარონ, თუმცა სასურველი შედეგი დღემდე არ დამდგარა.
ქოქოლაძეების მდგომარეობას ხელვაჩაურის მერია კარგად იცნობს. ამბობენ, რომ საცხოვრებელი რეკონსტრუქცია-რეაბილიტაციას არ ექვემდებარება, საჭიროა ახლის მშენებლობა, თუმცა აქვე განმარტავენ, რომ საამისოდ სპეციალური პროგრამა მუნიციპალიტეტს არ აქვს. მერი, ჯუმბერ ვარდმანიძე ოჯახს იმ პროგრამას სთავაზობს, რომელსაც აჭარის ჯანდაცვის სამინისტრო ახორციელებს, თუმცა ეკომიგრანტებისთვის და არა ოჯახებისთვის, რომლებსაც საცხოვრებელი სიძველისგან აქვთ ამორტიზებული.
ხელვაჩაურის მერიაში აცხადებენ, რომ ოჯახის დასახმარებლად სხვა ხარჯების გაწევა არ შეუძლიათ, მათ შორის არც სარეზერვო ფონდიდან. ჯუმბერ ვარდმანიძემ საუბრისას ასევე აღნიშნა, რომ ვინაიდან ასეთი ოჯახები მუნიციპალიტეტში მრავლადაა, დახმარებისთვის ვერც აჭარის მთავრობასთან უშუამდგომლებს.
7
s
s
s