იმის მიუხედავად, რომ ყველა პროფესია შრომასა და სიყვარულს საჭიროებს, მეზღვაურობა, განსაკუთრებულ სირთულეებთანაა დაკავშირებული. არ აქვს მნიშვნელობა, თქვენ კაპიტანი ხართ, მექანიკოსი თუ მოტორისტი, გემზე ყველა საქმე და გადაწყვეტილება ერთნაირად მნიშვნელოვანი და საპასუხისმგებლოა. იმისთვის, რომ იქ მუშაობა შეძლოთ, აუცილებელია, პირველ რიგში ნებისყოფა და პროფესიონალიზმი, რათა საქმეს თავი სწორად გაართვათ. შორეულ ნაოსნობას მხოლოდ კაცები არ ირჩევენ. ამ საქმეს ქალებიც სწავლობენ, და დარწმუნებულებიც არიან, რომ ეს სწორი არჩევანია. ნათია ლაბაძე ამის ნათელი მაგალითია. 27 წლის გოგომ, ყველა სირთულე გადალახა და დღეს მეზღვაურის სტატუსი აქვს.
როგორია იყო გარემოში, სადაც ხმელეთს კილომეტრები კვირაობით, ხშირად თვეობით გაშორებს, სადაც ირგვლივ მხოლოდ ზღვა, ცა და ჰორიზონტია? ადამიანებში ეს პეიზაჟი სხვადასხვა ასოციაციას გამოიწვევს, თუმცა ძალიან ცოტა გააიგივებს ამ სივრცეს სამუშაო გარემოსთან. ვისთვისაც ეს ყველაზე ახლო და ბუნებრივია, მეზღვაურები არიან. ერთ-ერთი ყველაზე სარისკო და ამავდროულად საინტერესო პროფესიის ადამიანები კი ბათუმში არც ისე ცოტანი არიან. ერთი განსხვავებით, იშვიათად შეხვდებით მათ რიგებში ქალებს. ჩვენი სიუჟეტის გმირი კი არის მაგალითი, როგორ ირღვევა ნელ-ნელა სტერეოტიპი.
იხსენებს, რომ გადაწყვეტილება, გამხდარიყო მეზღვაური, ოჯახისთვის შოკისმომგვრელი აღმოჩნდა. საგვარეული პროფესიამ მაინც თავისი გააკეთა და საბოლოოდ, მხარდაჭერაც მიიღო. დღეს ბავშვობის ახდენილი ოცნებით ბედნიერია.
გემზე, პირველად ხუთი წლის წინ, 22 წლის ასაკში ავიდა. მაშინ იგი 27 კაცს შორის, ერთადერთი გოგო იყო, თანაც სრულიად გამოუცდელი. როგორც ყველა დამწყები მეზღვაური, ნათიას კარიერაც კადეტობიდან დაიწყო. დღეს კაპიტნის მეორე თანაშემწეა.
ახალგაზრდა მეზღვაურს კიდევ ერთი საამაყო აქვს. გასულ წელს, მეზღვაურთა საერთაშორისო დღეზე, იგი ღირსების ორდენით დააჯილდოვეს.
ნათიას ახლა ახალი მიზანი აქვს. სურს, კაპიტანი გახდეს. როცა მიზანს მიაღწევს, იგი საქართველოს საზღვაო ისტორიაში, პირველი კაპიტანი ქალი იქნება.
23
s
s
s