სიღატაკე, დაუძლეევლი პრობლემა ქვეყანაში, რომელიც ხშირად მოზარდებში, დანაშაულის მიზეზი ხდება. ბავშვთა უფლბებეზე მომუშავე ოპრგანიზაციებში ამბობენ, რომ ჩვენს ქვეყანაში, სიღარიბის საფრთხის წინაშე, ბავშვები უფრო მეტად დგანან, ვიდრე მოსახლეობის, სხვა რომელიმე ჯგუფი. აქ საუბრობენ ბავშვზე ორინტირებული პოლიტიკის შექმნის აუცილებლობაზე და იმაზე, რომ მოწყვლადი ჯგუფი ქვეყნის პრიოტიტეტი უნდა იყოს. ექსპერტების შეფსებით, პრობლემა გაცილებით მკაფიოდ პანდემიაში გამოიკვეთა, როცა მოქმედი სერვისები საკმარისი არ აღმოჩნდა.
ნათია დიასამიძე 2 შვილის დედაა. მარტოხელაა ქალი ამბობს, რომ ბოლო, რამდენიმე წელია, განსაკთრებულ სიდუხჭირეს ებრძვის. შვილებისთვის, ხშირად, საჭმლის მომზადებასაც ვერ ახერხებს. სხვა ყოველდღიური საჭიროებებისთვის კი, თანხა, საერთოდ, არ გააჩნია. იმის გამო, რომ საკუთარი ჭერი არ გააჩნიათ, ერთადერთი შემოსავალი, 220 ლარიანი სოციალური დახმარება, ქირაში ეხარჯებათ.
სიღარიბის ზღავრს მიღმა მყოფი ბავშვების რიცხვი, რეგიონშიც ყოველდღიურად, რომ იზრდება, ამაზე, ფონდ „იალქანშიც“ საუბრობენ. ამბობენ, რომ სიცოცხლისთვის შეუსაბამო გარემოპირობები, ხშირად, პატარებსა და მოზარდებს არასასურველი ქცევებისკენ უბიძგებს. სისდუჭირიდან გამომდინარე, ამ ასაკში, დანაშაულის ფაქტებიც ხშირია.
საქართველოში, ბავშვები, უფრო მეტად, დგანან სიღარიბის საფრთხის წინაშე, ვიდრე მოსახლეობის, სხვა, რომელიმე ჯგუფი - ამბობენ, ორგანიზაციაში „პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის“. მესამე სექტორში ბავშვზე ორიენტირებულ პოლიტიკას, კანონმდებლობასა და სოციალურ სერვისებში არსებულ ხარვეზებზე საუბრობენ. არასამთავრობო სექტორში გამოსავალს საკითხის პრიორიტეტად ქცევაში ხედავენ.
ჯანდაცვის ექსპერტები ამბობენ, რომ ბავშვებში სიღარიბე განსაკუთრებულად პანდემიამ წარმოაჩინა. დიმიტრი ხუნდაძე ამბობს, რომ კორონავირუსის პერიოდში მოქმედი სოციალური პროგრამები საკმარისი არ აღმოჩნდა. სფეროს ექსპერტის განმარტებით, იმისათვის რომ მდგომარეობა არ გაუარესდეს დამატებითი ინტერვეციების განხორციელებაა საჭირო.
რას აკეთებს რეგიონის საკანონმდებლო ორგანო, ადგილობრივ დონეზე, ბავშთა სიღარიბის აღმოსაფხვრელად? კითხვით უმაღლესი საბჭოს დეპუტატებს მივმართეთ, თუმცა, საპასუხოდ მზად არცერთი კანონმდებელი აღმოჩნდა.
4
s
s
s