ბათუმში ახალი მეჩეთის მშენებლობის ბედი კვლავ გაურკვეველია. საქმე კვლავ სასამართლო ინსტანციების განხილვების პროცესშია. ქალაქში ათასობით მუსლიმი მოქალაქე სალოცავი სივრცის არარსებობოს გამო რელიგიის თავისუფლებით ვერ სარგებლობს. მართლმსაჯულების მხრიდან კი არაერთი დასაბუთებული გადაწყვეტილების მიუხედავად, თვითმმართველობა მათი გასაჩივრებისა და საკუთარი ვალდებულებების შესრულების გაჭიანურების სტრატეგიას ირჩევს, რაც მუსლიმი თემის უფლებების რეალიზებას აფერხებს
ყველაფერი ასე დაიწყო. მეჩეთისათვის მიწის გამოყოფის თხოვნით აჭარის მთავრობას, ბათუმის მერიასა და საქართველოს მთავრობას „ბათუმში მეჩეთის მშენებლობის საინიციატივო ჯგუფმა“ 2016 წელს მიმართა. ხელისუფლების მხრიდან მრავალჯერადი, უშედეგო დაპირების შემდეგ, 12 000-ზე მეტი მოქალაქის ხელმოწერა შეგროვდა , ამის მიუხედავად არც ადგილობრივ და არც ცენტრალურ ხელისუფლებას ამ საკითხთან დაკავშირებით ნაბიჯები არ გადაუდგამს.
შემდეგი მცდელობაც 2017 წელს იყო. მუსლიმმა თემმა „ბათუმში ახალი მეჩეთის მშენებლობის ფონდი“ შექმნა, მიწა შეიძინა და ბათუმის მერიას მშენებლობის ნებართვის თხოვნით მიმართა. თვითმმართველობამ მათი მოთხოვნა ამ შემთხვევაშიც არ დააკმაყოფილა. მუსლიმი თემი მაშინ მიიჩნევდა, რომ უწყებამ დისკრიმინაციულად შეზღუდა მათი რელიგიის თავისუფლება, მაშინ როცა იმავე ზონაში, არაერთი მართლმადიდებლური ტაძარი აშენდა. ფონდმა ბრძოლა სამართლებრივი გზით დაიწყო.
მართლმსაჯულებამ ფონდის სარჩელი დააკმაყოფილა და დისკრიმინაცა დაადგინა, ასევე ბათილად ცნო მერიის უარი მშენებლობის ნებართვის პირველი სტადიის დაკმაყოფილებაზე. საქმის განხილვამ სააპელაციო სასამართლოში გადაინაცვლა. გადაწყვეტილება კი 2021 წლის 13 აპრილს გამოაცხადა: უცვლელი დარჩა ბათუმის საქალაქო სასამართლოს განჩინება. ბათუმის მერიამ გასულ კვირას სააპელაციო სასამართლოს კვლავ მიმართა. „ტოლერანტობისა და მრავალფეროვნების ცენტრში“ ამბობენ, რომ ამით მუნიციპალიტეტი ორი ინსტანციის სასამართლო გადაწყვეტილებების მიუხედავად, საკუთარი ვალდებულებების შესრულების გაჭიანურების სტრატეგიას ირჩევს.
საკმარისი სალოცავი სივრცის არარსებობის გამო, ბათუმში მუსლიმი მრევლის დიდი ნაწილი რელიგიის თავისუფლების უფლებით სარგებლობას ვერ ახერხებს. ქალაქში ათიათასობით მუსლიმი მოქალაქის საჭიროებისა და ინტერესის გათვალისწინება ვერ ხერხდება. ისინი საკულტო ნაგეგობისთვის ადგილის გამოყოფას, დღემდე, უშედეგოდ ითხოვენ.