ხარისხიანი განათლება, სუფთა წყალი და სანიტარია, ღირსეული სამუშაო გარემო და ეკონომიკის ზრდა, ოკეანისა და ზღვის რესურსი - ამ და კიდევ რამდენიმე საკითხს, გაეროს განვითარების 15 წლიანი გეგმა აერთიანებს. დოკუმენტის მიხედვით, 2030 წლის ბოლომდე, უკეთესი მომავლის მისაღწევად, გაეროს წევრმა ქვეყნებმა, მიზნად სწორედ ამ გამოწვევების დაძლევა დაისახეს. ამბიციურ მიზნებს, პოლიტიკური მხარდაჭერა საქართველოს ხელისუფლებამაც გამოუცხადა. შესაბამისად, განსაზღვრულია ჩვენი ქვეყნისთვის მისადაგებული ინდიკატორებიც, თუმცა ფაქტია, რომ მხოლოდ ბოლო ერთი წლის განმავლობაში, ქართულ პოლიტიკაში, გარდა დაპირისპირებებისა, ფაქტობრივად არაფერი ხდება. შევძლებთ თუ ვერა მომდევნო 9 წლის განმავლობაში ამ გეგმის შესრულებას?
ხარისხიანი განათლება ერთ-ერთია იმ 17 მიზანს შორის, რომელიც გაეროს წევმა ქვეყნებმა დაისახა. საქართველო და მსოფლიო შეთანხმდა, რომ 2030 წლამდე საგანმანათლებლო სისტემაში უთანასწორობა აღმოფხვრას, შექმნას უსაფრთხო, ინკლუზიური და პოზიტიური გარემო სკოლებში და გაზარდოს კვალიფიციური მასწავლებლების რაოდენობა. ამ მიზნამდე რომ შორია, ფაქტია. საქართველოში, მათ შორის აჭარაში, ბევრ ისეთ საგანმანათლებლო დაწესებულებას ნახავთ, სადაც ხელისუფლებას მდგრადი განვითარების მიზნების შესასრულებლად მნიშვნელოვანი ნაბიჯები არ გადაუდგამს. პრობლემები რომ არსებობს, ამაზე ღიად ოპოზიციაში საუბრობენ.
ერთად გლობალური მიზნების მისაღწევად, საქართველოს 192 ქვეყანასთან კიდევ, ერთი საერთო გეგმა აქვს. ეს ღირსეული სამუშაო გარემო და ეკონომიკური ზრდაა. გაერთიანებული ერების ორგანიზაცია მიზნად იმ ახალგაზრდების რაოდენობის შემცირებას ისახავს, რომლებიც არ მუშაობენ და არ სწავლობენ. შეძლებს თუ არა ჩვენი ქვეყანა ამ მიზნის სრულყოფილად შესრულებას მომდევნო 9 წლის განმავლობაში? პროგნოზის გაკეთება არ ჭირს, თუკი ამ კადრებს დააკვირდებით. ოპოზიციაშიც სწორედ ამაზე მიუთითებენ.
კიდევ ერთი მიზანი, რომლის ირგვლივ მსოფლიო გაერთიანდა - სუფთა წყალი და სანიტარიაა. ამაში კი მუდმივად წყლის ხარისხის შემოწმება, დაბინძურების შემცირება, მოსახლეობის ინფორმირებულობა და წყალთან დაკავშირებული ბუნებრივი რესურსების - ტყეების, მდინარეების და ტყეების დაცვა შედის. ლევან მეტრეველი წლებია წყლის სანიტარიისა და ჰიგიენის პროექტზე მუშაობს. ამბობს, რომ აჭარაში მოსახლეობის 56 პროცენტი უხარისხო წყალს მოიხმარს.
ოკეანისა და ზღვის რესურსების გამოყენება მდგრადი გამოყენებისთვის კიდევ ერთი მიზანია, რომელიც სახელმწიფომ მომდევნო 9 წლის განმავლობაში უნდა შეძლოს. ამას ემატება უკანონო თევზჭერის აღმოფხვრა. ბიოლოგები საქართველოს მსოფლიო რუკაზე სამწუხარო გამონაკლისად ხედავენ, რომელსაც საზღვაო მიმართულებით გამართული არაფერი აქვს. არჩილ გუჩმანიძე ამბობს, რომ პირველ რიგში, რაც სახელმწიფომ უნდა გააკეთოს, საზღვაო ბიოლოგიური მონიტორინგის გაუნჯობესებაა:
2030 წლისთვის გაერთიანებული ერების ორგანიზაციას კიდევ 13 მიზანი აქვს შესასრულებელი. მათ შორისაა ხელმისაწვდომი და მდგრადი ენერგია, მრეწველობა, ინოვაცია და ინფრასტრუქტურა, შემცირებული უთანასწორობა და სხვა. ამ და კიდევ სხვა გეგმებით გაერო უკეთესი და უფრო მდგრადი მომავლის შექმნას ცდილობს. შევძლებთ თუ ვერა მომდევნო 9 წლის განმავლობაში გეგმის შესრულებას? ამ სურათის გათვალისწინებით, პოზიტიური პროგნოზის გაკეთება, საკმაოდ რთულია.