მოგიყვებით ცოლ-ქმარზე, რომელიც 21-ე საუკუნის ბათუმში, ხის ჯიხურში 8 კვადრატში ცხოვრობს ზღვის სანაპიროსთან. უკიდურესად გაჭირვებული დევნილები, დახმარებას წლებია უშედეგოდ ითხოვენ. იღებენ მხოლოდ პენსიას და სოციალურ დახმარებას. გადასახადი კი შემოსავლებთან შედარებით მეტი აქვთ: ქირა, კომუნალურები, ესაჭიროებათ მედიკამენტები და საკვები.
მსგავსად გაუსაძლის პირობებში, რომელშიც მონიავებს ცხოვრება უწევთ, ცოლ-ქმრისთვის კიდევ შეღავათი იქნებოდა, საკუთრება რომ ყოფილიყო. უკიდურესად ხელმოკლე ოჯახს, თავი პენსიითა და სოციალური დახმარებით გააქვს, რომლის თითქმის ნახევარსაც მხოლოდ ქირაში იხდის. დარჩენილი 300 ლარი მოხუცებმა უნდა იკმარონ კომუნალური ხარჯებისთვის, მედიკანეტებისთვის და საკვებისთვის.
აფხაზეთიდან დევნილმა ოჯახმა წლები მწვანე კონცხზე თვითნებურად დაკავებული, ყოფილი სანატორიუმის შენობაში გაატარა. იქედან 7 ათასი ამერიკული დოლარის სანაცვლოდ ხელისუფლებამ 15 წლის წინ გამოასახლა. გივი მონიავა ამბობს, რომ კომპენსაცია მეუღლის მკურნალობისთვის გამოიყენა. ეთერ მონიავა ონკოლოგიური პაციენტია.
სახცოვრებელი, რომლის ქირაობაც მოხუცმა ცოლ-ქმარმა შეძლო, სულ რვა კვადრატს ითვლის. ამ პატარა სივრცის გასათბობად კი ისინი შეშას სანაპიროდან ეზიდებიან, ისიც მაშინ, თუ გაუმართლებთ და ზღვიდან რაიმე გამორიყული დახვდებათ.
რადგან სახელმწიფომ დევნილი ოჯახი 7 ათას დოლარიანი კომპენსაციით ერთხელ უკვე გაისტუმრა, დღეს მათ დასახმარებლად რესურსი აღარ მოეძებნებათ - ასეთი პასუხი აქვთ დევნილთა, ეკომიგრანტთა და საარსებო წყაროებით უზრუნველყოფის სააგენტოში.
მიუხედავად ცივი უარისა, მოხუცები იმედივნებენ, რომ მათ თხოვნას, სახელმწიფო თუ არა კერძო სექტორი მაინც იღებს ყურად.
4
s
s
s