უმუშევრობა, მძიმე სოციალური ფონი და გაჭირვება. მარტოხელა დედებს ყოველდღიურ პრობლემებთან ბრძოლა ცარიელი ხელებით უწევთ. ხშირად ოჯახებს ბავშვებისთვის სათანადოდ გამოსაკვები თანხაც არ აქვთ. ამას ისიც ემატება, რომ ქირით აღებულ საცხოვრებელში დაძინებისაც ეშინიათ, რადგან სახლში მრავლადაა მღრღნელები. მშობლები საახალწლოდ, შვილებისთვის ტკბილეულის შეძენასაც ვერ ახერხებენ.
ნანა ჯაბნიძე ორ მცირეწლოვან შვილს მარტო ზრდის. მარტოხელა დედა ნაქირავებ ბინაში ცხოვრობს. ყოველ ღამე შიშით იძინებს, რადგან 200 ლარად ნაქირავებ ფართში მღრღნელების განსაკუთრებული სიმრავლეა. საარსებოდ, მხოლოდ სოციალური შემწეობას აქვს.
ორი მცირეწლოვნის დედას, ჯანმრთელობის მძიმე მდგომარეობა აქვს. იგი ქრონიკული პაციენტია, ამიტომ, სახელმწიფო დახმრება მედიკამენტებზე, საკვებზე, ქირასა და სხვა საჭიროებებზეც არ ყოფნის. დედა, შვილების გახარებას ვერც საახალწლოდ შეძლებს. ამბობს, რომ მათთვის ტკბილეულსაც კი ვერ ყიდულობს.
ნანას მსგავსად, პრობლემების წინაშე დგას ლია ოსანაძეც. ისიც მარტოხელა დედააა. მცირეწლოვან შვილთან ერთად, ქირით, ისიც ერთ ოთახში ცხოვრობს. მისი შემოსავალი, შვილის ობლობის პენსიააა. დღეებს ძირითადად გაყინულ ოთახში ატარებენ. ღუმელში ცეცხი მხოლოდ მაშინ ანთია, როცა ვინმე დახმარების ხელს გაუწვდის.
ოჯახებმა, ხელისუფლებისგან დაპირებები უხვად მიიღეს, თუმცა წლები გადის და მათი ყოფა არ იცვლება. ამბობენ, რომ ისინი მაშინ ახსენდებათ, როცა არჩევნებში მახრდაჭერა სჭირდებათ. მიუხედავად იმისა, ბათუმში რეგისტრირებულები არ არიან, მათი ერთადერთი იმედი ახლა მაინც ადგილობრივი ხელისუფლებაა.
48
s
s
s