საქართველო დემოკრატიის ინდექსით რეგრესს 2017 წლიდან უწყვეტად განიცდის. მაჩვენებლს ყოველწლიურად ინფორმაციის თავისუფლებისა და განვითარების ინსტიტუტი აფასებს. ოთხკომპონენტიანი შეფასების სისტემიდან საქრთველოში დემოკრატიის მესამე, ჰიბრიდული რეჟიმია, ანუ, გამოწვევებია ისეთ ინსტიტუციებში, როგორიცაა სასამართლო და აღმასრულებელი ხელისუფლება. ხარვეზებია საარჩევნო გარემოში და მაღალია კორუფცია.
ქვეყანაში, დემოკრატიის დონე, საარჩევნო პროცესის, მთავრობის ფუნქციონირების, პოლიტიკაში მონაწილეობისა და პოლიტიკური კულტურის მიხედვით არის განისაზღვრება. რანგთან ერთად, ინდექსი ახარისხებს დემოკრატიის ხარისხსაც. შესაბამისად, შეიძლება გვქონდეს სრული ან არასრული დემოკრატია, ჰიბრიდული და ავტორიტარული რეჟიმი. საქართველო ბოლო მონაცემებით, ჰიბრიდულ რეჟიმს მიეკუთვნება. ეს ნიშნავს, რომ არჩევნები ხარვეზებით ტარდება, ოპოზიციაზე ხდება ზეწოლა, სუსტია პოლიტიკური კულტურა და მთავარი: ქვეყანაში არის კორუფცია და სასამართლო არ არის დამოუკიდებელი.
საქართველოში, დემოკრატიის რეგრესის ყველაზე თვალსაჩინო მაგალითი არჩევნებია. ერთ-ერთი უკანასკნელი, 2020 წლის 31 ოქტომბრის, რასაც დღემდე უწყვეტი პროტესტი ახლავს და კიდევ უფრო ადრე, 2018 წლის საპრეზიდენტო არჩევნები, როცა საზოგადოებას ეგონა, რომ სალომე ზურაბიშვილი დამოუკიდებელი კანდიდატი იყო. და მაინც, პოლიტოლოგ, კობა ჯუმუშაძის შეფასებით, ქვეყანაში, დემოკრატიამ დაღმასვლა 2017 წლიდან დაიწყო.
დემოკრატიის მაჩვენებელს, სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლებაც განსაზღვრავს. თუმცა, დაბალი ცნობიერების მიზეზით, ხშირად აქაც ვარღვევთ სტანდარტებს. მიუხედავად იმისა, სამოქალაქო აქტივიზმი ერთი შეხედვით ძლიერდება, პოლიტილოგების თქმით ეს ხშირად დამოუკიდებელი პროცესი არ არის და ორანიზაციებში თუ ჯგუფებში პოლიტიკურად ანგაჟირებული ადამიანები ერთიანედებიან. მათ კი, ხშირად სოციალურ-ეკონომიკური მდგომარეობის გათვალისწინებით, მარტივად მართავენ.
რამდენად დემოკრატილია მმართველობა ქვეყანაში, გია მასალკინის შეფასებით, ეს ქართული მედიის მაგალითზეც თვალსაჩინოა. ამბობს, რომ ერთეული გამონაკლისების გარდა, მედიასაშუალებები ძირითადად, კონკრეტული ჯგუფის ინტერესების გამტარებლები არიან.
ლალი ანთიძე სახელმწიფო უნივერსიტეტში ასწავლის. ამბობს, რომ დემოკრატია, უპირველეს ყოვლისა, თანაბარ მიდგომებს გულისხმობს, ხოლო რამდენად არათანაბარია დამოკიდებულებები, რამდენად შერჩევითია სამართალი და რამდენად არ ხდება კანონის აღსრულება, ეს განსაკუთრებით კარგად პანდემიაში გამოჩნდა, როცა ერთი და იგივე რეგულაციის დარღვევისთვის პასუხი ადამიანებს შერჩევით მოეთხოვებათ.
დემოკრატიის ინდექსის შეფასება საქართველოში 2006 წლიდან ხდება. ყველაზე დაბალი მაჩვენებელი 2008 წლის ომის შემდეგ დაფიქსირდა. შემდეგ იყო პროგრესიც, თუმცა დღეის მდგომარეობით, ყველაზე ცუდ მაჩვენებელს საქართველო 2017 წლიდან დღემდე ინარჩუნებს.