30, მარტი 2021 21:30:00
სამსახურის შოვნა საქართველოში მარტივი არ არის. ხშირ შემთხვევაში დამსაქმებლებს კადრების შესარჩევად კრიტერიუმების გრძელი ჩამონათვალი აქვთ. შესაბამისად მაძიებლებს რთული გზის გავლა უწევთ, იმისთვის რომ სასურველ თუ ვერ, ნაკლებსასურველ პოზიციაზე დასაქმდნენ. ეს ქვეყანაში არსებული ერთი რეალობაა, თუმცა სამწუხაროდ არსებობს მეორეც- რეალობა, სადაც არც რაიმე განსაკუთრებული მოთხოვნებია, არც გასაუბრებებია, არც ტესტირებები და არც რთული აპლიკაციები. ზუსტად ასე არჩევენ აჭარის უმაღლეს საბჭოში დეპუტატები თანაშემწეებს.
თემურ ხასია, ხათუნა ნაყეური, მამუკა კაკაბაძე, სვეტლანა კუდბა, ბადრი ცინცქილაძე, სოფო კონცელიძე - ეს იმ ადამიანების სიაა, რომლებიც ერთპარტიულ, 15 წევრიან უმაღლეს საბჭოში დაასაქმეს. ისინი „ქართული ოცნების“ წევრების თანაშემწეებად ირიცხებიან. როგორც ადამიანური რესურსების მართვის განყოფილოებაში ამბობენ, ვისი დასაქმება სურთ, დეპუტატები თავად ირჩევენ. კანონი მათ კონკურსის გამოცხადებას არ ავალდებულებს. ანუ რა ნიშნით აჰყავთ მაღალჩინოსნებს თანამშრომლები, არ კონტროლდება.
მიუხედავად იმისა, რომ დეპუტატები თანაშემწეს თავად ირჩევენ, წარმომადგენლობითი ორგანოს უხუცეს წევრს, ამის საშუალება არ მიეცა. დავით თედორაძის დამხმარე თეიმურაზ ხასიაა, რომლის კანდიდატურაც აპარტის თანამშომლებმა შესთავაზეს. ხასია წინა მოწვევის უმაღლესი საბჭოს, განათლების კომიტეტის თავმჯდომარის, ლადო მგალობლიშვილის გუნდში ირიცხებოდა.
საპირისპიროს ამტკიცებს თეიმურაზ ხასია. ამბობს, რომ თედორაძემ, წინა მოწვევის საბჭოში მუშაობის გამოცდილების გამო, მისი კანდუდატურა აირჩია. ხასია ხაზს უსვამს, რომ იგი წლების განმავლობაში „ქართული ოცნების“ გუნდის წევრია. ვიდრე დეპუტატის მრჩეველი გახდებოდა, ბათუმის მერიაში მუშაობდა და მისი თქმით, თანამდებობებსაც „ოცნების“ ერთგულებით ინარჩუნებს.
„დეპუტატები დამხმარეებს, საკუთარი კომფორტისთვის ირჩევენ“ - ამტკიცებენ ოპოზიციაში. ოპონენტებს, „ქართული ოცნების“ წევრების მხრიდან, ნეპოტიზმითა და საკუთარი ინტერესებით დასაქმებული კადრები აღარ აკვირვებთ. ამბობენ, რომ ახლად დასაქმებული თანამშრომლები პარტიის აქტიური მხარდამჭერები ან ახლო ნათესავები არიან.
უმაღლესი საბჭოს დეპუტატებს უფლება აქვთ, თანაშემწეები იმ ვადით აიყვანონ, რა ვადითაც მოისურვებენ. რა კრიტერიუმებით არჩევენ დამხმარეებს? ან რა სახის სამუშაოს ასრულებენ? ამ კითხვებს, საზოგადოების წინაშე ვალდებულების მქონე საჯარო პირები, არ პასუხობენ.