ცხოვრება ტალახში, მტვერსა და ხმაურში. ფრიდონ ხალვაშის 213 ნომერში, მოსახლეობა ქვის გადამამუშავებელ საწარმოსთან შეთანხმებას წლებია ცდილობს, თუმცა ყურს არავინ უგდებს. როგორია რეალობა იქ, სადაც ცემენტის მტვერი ჰაერში იფრქვევა, პასუხს კი დამაბინძურებელს, არავინ სთხოვს. სალომე უსტალიშვილმა მოუსმინა მხარეებს.
ტალახიანი გზა, მტვერი და ხმაური - ხელვაჩაურში, ფრიდონ ხალვაშის 213 ნომერში მცხოვრები ოჯახებისთვის ეს სურათი უკვე დიდი ხანია უცვლელი რეალობაა. ადგილობრივები ამბობენ, რომ მიზეზი სახლებს შორის არსებული ქვის გადამამუშავებელი ქარხნიდან მოდის. შენობას მხოლოდ ორი კედელი და სახურავი აქვს, ამიტომ მტვერი მუდმივად გარეთ იფრქვევა, გზას კი ისევ კომპანიის სატვირთო მანქანები აზიანებენ.
ფართი ჯემალ გოგიტიძეს ეკუთვნის, თუმცა იგი იჯარით გელა ნიჟარაძეს აქვს აღებული. ადგილობრივები ამტკიცებენ, რომ მათ მოთხოვნას, უზრუნველყონ შენობის ისეთ მდგომარეობაში მოყვანა, რომ სილა-ცემენტის მტვერი გარეთ არ გამოვიდეს, არცერთი აკმაყოფილებს. მწარმოებელი, არც სავალი ნაწილის პერიოდულად გასწორებას უზრუნველყოფს.
გელა ნიჟარაძე ამბობს, რომ მისი წარმოებიდან არც მტვერი იფრქვევა და არც გზას აზიანებენ. უარყოფს იმასაც, რომ მოსახლეობამ მიმართა.
მსგავსი შინაარსის დარღვევებზე, რეაგირებას ადმინისტრაციული ერთეულები, ამ შემთხვევაში კახაბრის ადმინისტრაცია ახდენს. აქ ამბობენ, რომ ისინი მხოლოდ ოფიციალურ წერილებზე რეაგირებენ. მენეჯერის, რაულ კირკიტაძის განმარტებით, განაცხადი, მოსახლეობისგან ერთი თვის წინ მიიღეს, თუმცა ამ ვადაში მხოლოდ გაფრთხილება გასცეს. როდის ან რა სახის რეაგირებას მოახდნენენ? კირკიტაძის თქმით, საწარმოს რეაბილიტაცია ისე მოხდება, რომ მოსახლეობას მტვერი, დისკომფორტს აღარ შეუქმნის.
„გარემოსდაცვითი ზედამხედველობის დეპარტამენტში“ გვითხრეს,რომ აღნიშულ საკითხე დეპარტამენტში განცადება არ ფიქსირდება, თუმა ტვ25-ის ინფორმაციის საფუძველზე ისინი ობიეტს შეამოწმებენ.
19
s
s
s