ოჯახში ძალადობის მსხვერპლი ქალები, რომელბისთვისაც კოვიდ პანდემია ერთგავრი ხსნა აღმოჩნდა. თუ კი ქალების გარკვეული ნაწილი, ვირუსის გავრცელებამდე, ძალადობას ითმენდა, სამსახურის გარეშე დარჩენულ მოძალადებთან ერთად, მუდმივად ერთ ჭერ ქვეშ ყოფნა განსაკუთრებით აუტანელი გახდა და ვითარებამ აიძულა, მეუღლეებს გაქცეოდნენ. როგორც ჩანს, პანდემიის პირობებში, ურთულესი მდგომარეობა არც თუ ისე ცოტას შეექმნა, თუმცა სტიგმა ქალების დიდმა ნაწილმა მაინც ვერ დაძლია.
სტრესი, ფსიქოლოგიური და ფიზიკური ძალადობა- ეს, ფაქტები პანდემიის დროს, ჩვენი რესპონდენტის მიმართ განსაკუთებით გახშირდა. იმის გამო, რომ 27 წლის ქალს ანონიმურობა სურს, პირობითად თამუნა დავარქვით. გვიყვება, რომ ქმარი მასზე სისტემატიურად ძალადობდა. ფიქრობს, რომ ეს მუდმივად ერთ სივრცეში ყოფნამ განაპირობა. შვიდწლიანი თანაცხოვრების შემდეგ, სახლიდან წასვლის გადააწყვეტილება კოვიდპანდემიამ მიაღებინა. მისი თქმით, მსგავს მდგომარეობაში კიდევ ბევრი ქალია და იმის გამო, რომ წასასვლელი არსად აქვთ, ძალადობის ატანა უწევთ.
პანდემიის დროს, ოჯახში ძალადობის შემთხვევების ზრდის შესახებ, მოქალაქეებიც საუბრობენ. ამბობენ, რომ სიტუაცია განსაკუთრებით სამსახურების დაკარგვამ და შემოსავლების შემცირებამ დაამძიმა. ის ქალები კი, რომლებზეც პანდემიამდეც ძალადობდნენ უფრო ცუდ მდგომარეობაში აღმოჩნდენენ. შემთხვევით შერჩვითობის პრინციპით გამოკითხული მოქალაქეებისგან, თითქმის, იდენტური პასუხები მივიღეთ. ყველა ერთხმად თანხმდება, რომ მოძალადე სათანადოდ უნდა ისჯებოდეს.
მოძალადე, რომ ხშირ შემხთხვევაში დაუსჯელი და მსხვეპლი დაუცველია, ამაზე თიკო აბაშიძეც საუბრობს. არასამთავრობო ორგანიზაცია „იალქანი“-ს ხელმძღვანელი ამბობს, რომ ქალებს ან ეშინიათ ან კრიზისული ცენტრების შესახებ ინფორმაცია არ აქვთ. ამბობს იმასაც, რომ პანდემიის დროს მიმართვიანობა გაიზარდა, შედეგად კი, თავშესაფრებს ბენეფიციარებისთვის ადგილები აღარ ჰყოფნით.
კორონავირუსის გამო შემოღებული შეზღუდვების შედეგად, საქართველოში ოჯახური ძალადობის ზრდაზე გაეროს კვლევაც მოწმობს. ანგარიშის მიხედვით, ქალების 57% პროცენტი, ფსიქოლოგიური და ფიზიკური ძალადობის მსხვერპლია. გამოკითხული ქალების 23% ადასტურებს, რომ თავადაც განუცდია ან სმენია ამის შესახებ. პანდემიის დაწყებამდე თუ პანდემიის დროს, საზოგადოებაში არსებული სოციალური სტიგმა მნიშვნელოვნად ამცირებს ქალთა მიმართ ძალადობაზე ღიად საუბარს. გამოიკვეთა ისიც, რომ ქალთა ორმოცმა პროცენტმა იცის ფსიქოლოგიურ მომსახურებაზე, მაგრამ, სამი ქალიდან, თავშესაფრებისა და კრიზისული ცენტრების შესახებ მხოლოდ, ერთს სმენია.
3
s
s
s