იციან თუ არა ბავშვებმა, მოზარდებმა და მათმა მშობლებმა რა ითვლება და რა არა სექსუალურ ძალადობად, კითხვაზე ალბათ უმრავლესობა გიპასუხებთ რომ კი, თუმცა ბევრს ეს სრულად მაინც არ აქვს გააზრებული. შედეგად, ხშირად მზარდები ისე ხვდებიან სექსუალური ძალადობის მსხვერპლნი, ვერც კი აცნობიერებენ, რომ მათ მიმართ დანაშაული ჩაიდინეს. რა ითვლება სექსუალურ ძალადობად, როდის ან როგორ უნდა ავუხსნათ პატარებს შინაარსი და ვასწავლოთ სექსუალური ძალადობის ამოცნობა, მათ შორის ირიბი სახით ძალადობა
სექსუალური ძალადობის ფორმაა, თუნდაც ის, რომ პატარებს, ხშირად ეფერებიან, სასქესო ორგანოებზე. მშობლებმა უნდა გააცნობეირონ, რომ მესამე პირს უკანალზე წამორტყის, ლოყაზე ჩქმეტის, ან ბავშვის გენიტალიებზე შეხების უფლება არ აქვს. ბავშვთა საკითხებზე მომუშავე ორგანიზაციებში ამბობენ, რომ როგორც ზრდასრულებს, ასევე პატარებს აქვთ პირადი სივრცე და ამ სივრცის დარღვევა არ შეიძლება. იმისათვის, რომ მცირეწლოვნებმა საკუთარი თავის დაცვა შეძლონ და გააცნობეირონ, რომ მსგავსი ტიპის შემხებლობა მათთვის საზიანოა, საჭირო და სწორ ინფორმაციას უნდა ფლობდნენ.
სპეციალისტები ამბობენ, რომ პატარებისთვის სამი წლის ასაკიდანაა დასაშვები, რომ აუხსნათ რას ნიშნავს ინტიმური ადგილები და რატომ არ უნდა შეეხონ სხეულის ამ ნაწილებზე სხვები.ფსიქოლოგების შეფასებით, აუცილებელია, მცირეწლოვნები აცნობიერებდნენ, თუ რატომ უნდა დაიფაროს ტანსაცმლით სხვადასხვა ორგანოები. მათთან მსგავსი ტიპის საუბრები მშობლებმა უნდა აწარმოონ. ეს კი პატარებს დაეხმარება, რომ პრობლემის შემთხვევაში, მსგავს საკითხებსაქ და ძალადობის შესაძლო საფრთხეებზე, მშობლებთან, რიდის გარეშე ისაუბრონ.
ფსიქოლოგები, ამბობენ იმასაც, რომ აუცილებელია ბავშვებმა იცოდნენ როგორც ფიზიკური, ასევე, დისტანციური ძალადობის შესახებ. მათი თქმით, ხშირია შემთხვევები, როცა მოზარდი, ძაალდობის მსხვერპლი, სოციალურ ქსელში ხდება. მაგალითად, პორნოგრაფიული ვიდეოების ნახვით, ან პედოფილი აიძულებდეს, ისეთი ქმედებების ჩადენას, რასაც მცირეწლოვნები გაუაზრებლად აკეთებენ. ასეთია, უხამსი ვიდეოების ან ფოტოების გადაღება.
ფსიქოლოგებს აუცილებლობად მიაჩნაით, რომ მშობლებმა, სკოლამდელი აღზრდის დაწესებულებების პედაგოგებმა და შემდეგ უკვე დაწყებითი კლასის მასწავლებლებმა, ბავშვები, აღნიშნულ საკითხებში, ადრეული ასაკიდანვე გაათვითცნობიერონ. სპეციალისტები საუბრობენ, მედიის როლზეც. მიაჩნიათ, რომ საჭიროა სარეკლამო კაპმპანიების წარმოება, რის მეშვეობითაც, მოზარდები, სექსუალური ძალადობის რაობას გაიგებენ. ამ გზით, მათთვის ცნობილი იქნება, თუ კი ისინი ძალადობის შესაძლო მსხვერპლნი გახდებიან, ვის მიმართონ დახმარების თხოვნით. თუმცა, ქეთი ბერიძე აღნიშნავს იმასაც, რომ მედია, მსგავსი თემების გაშუქებას, სიფრთხილით უნდ ა მოეკიდოს.
თუ კი, საგაკვეთილო პროცესის ნაწილი, თავისუფალ თემატიკას, მათ შორის, სექსუალურ განათლებას დაეთმობა, ამას, პედაგოგებიც მიესალმებიან. მათივე განმარტებით, აუცილებელია, ბავშვები, იმ გარემოებაში იღებდნენ მსგავს ინფორმაცაის, სადაც საგანამანათლებლო პროცესია.
ბავშვებზე სექსუალური ძალადობის დანაშაულის სტატისტიკა ყოველწლიურად რომ მზარდია, ამას, სხვადასხვა, კვლეევბიც მოწმობს, თუმცა, ხშირად მშობლებისა და მოზარდებისთვის, ეს ტაბუდადებული თემაა, სწორედ, ამიტომ, ქვეყნის მასშტაბით, ძალადობის მსხვერპლთა ზუსტი სტატისტიკა არ არსებობს.