ქვეყანა, სადაც დეპუტატები და მაღალჩინოსნები თანამდებობებისა და ფუფუნებისთვის, ხოლო უკიდურესად გაჭირვებული მოქალაქეები პურის ფულის გამომუშავებისთვის იბრძვიან. მთავარ გამოშვებაში მოგიყვებით ერთ-ერთი ასეთი ოჯახის ყოფით პრობლემებსა და მძიმე სოციალურ მდგომარეობაზე. სახელმწიფოს ყურადღების მიღმა დარჩენილებს წლებია საკუთარი ჭერიც კი არ აქვთ. როგორია ცხოვრობდე ე.წ „ოცნების ქალაქში“, სიღარიბის ზღვარს მიღმა, როცა შენი ხელისუფალი მხოლოდ საკუთარ კომფორტზე ფიქრობს?
ეს წამლები დარიკო შაინიძის , მხოლოდ, ერთი თვის სამკურნალო კურსია. ის ქრონიკული პაციენტია. 200 ლარიანი მედიკამენტების ვაუჩერი კი, რომელსაც სახელმწიფოსგან წელიწადში ერთხელ იღებს, ორი კვირის მარაგისთვისაც არ ჰყოფნის.
დარიკო შაინიძე ე.წ. „ოცნების ქალაქში“ ორ შვილიშვილთან ერთად, ნათესავის სახლში, ცხოვრობს. საყოფაცხოვრებო ნივთებიც სხვისი საკუთრებაა. უკანონოდ აშენებულ საცხოვრებელში, საკუთარი ქოხის დაწვის შემდეგ გადმოვიდა. უკიდურესად გაჭირვებულ ოჯახს, ერთადერთი შემოსავალი, სოციალური დახმარება, საკვები პროდუქტების შესაძენადაც კი არ ჰყოფნით.
იმისთვის, რომ შვილიშვილებთან ერთად, ქუჩაში არ დარჩეს, სოციალურად დაუცველი, სახელმწიფოსგან საცხოვრებელი ბინით უზღუნველყოფას ითხოვს.
აჭარის ფინანსთა და ეკონომიკის მინისტრის განცხადებით, კრიტერიუმებზე მუშაობა მიმდინარეობს. თუმცა, ჯაბა ფუტკარაძე, დროში გაწელილი, საცხოვრებელი ფართების მიღების პირობების შემუშავების თარიღს, ისევ, ვერ აკონკრეტებს.
კიდევ რამდენი ხანი მოუწევს შვილიშვილებთან ერთად ღია ცის ქვეშ დარჩენის შიშით ცხოვრება დარიკო შაინიძეს უცნობია. ჯერ, ისიც კი, არ იცის, დააკმაყოფილებს თუ არა ახალ კორპუსში ბინის მისაღებ კრიტერიუმებს.
9
s
s
s